5 Şubat 2010

Kitap okumak bulaşıcı :))


Benim için kitap okumak gerçekten bir temel ihtiyaç,bu ben küçükken annem alışveriş yaparken,beni üsküdardaki kütüphaneye kitap okumam için arada sırada bırakmasıyla başlayan bir alışkanlık.
Düşününce neden bir anne çocuğunu alışveriş için kütüphaneye bıraksın diyebilirsiniz.
Biz dört kardeşiz ,2 kardeşim ananeye, ben kütüphaneye ,birimizde annemle alışverişe :)Annem hepimizle başa çıkamayınca böyle bir yol bulmuş :)
Babamı sorarsanız o uzak yol gemilerinde lostromoydu.Yanii annem ve biz yani 4 kardeş babamı 6 ayda bir görürdük.Annem hem erkek hem de kadın işlerinin tümünü yapardı.İşi çok zordu.Tüm evin idaresi...
İşte alışveriş zamanı beni kütüphaneye yaşıtlarımla bırakırdı,ben orada görevliler eşliğinde kitap okurdum.Sonra alışverişin bitiminde gelir beni alırdı .Orada okuduğum kitaplar ve resimleri hala aklımda :)
Böyle başladı kitap sevgim.
Zaman hiçbirşeyi değiştirmedi ama ömer bir şeyleri değiştirdi tabii vakitsizlikten eskisi kadar okuyamıyorum.Ama elimde hep bir kitap vardır.
Hiç kitapla arası olmayan eşim bile 6 yıllık evliliğimizde ,benden göre göre kitap okur oldu.Hatta öyle bir hale geldi ki benim elimdeki kitapları ben okurken arada alıp benden önce bitirir oldu :)
Bu kitap sevgisi tabii ki ömere de bulaştı, sık sık yazıyorum ya okuyanlar bilir ömere kitaplarını döne döne okuruz.Hatta bazen eşimle senin okuduğun kitap daha inceydi tartişmasını bile yaparız.Ne kadar ömere kitap okuyoruz düşünün yani :))

Bugün ona üsküdardan dönüste kitaplar aldım.Kitapları görünce sevinmesi görülemeye değerdi.
Sanki oğluşuma akülü araba almışım :)
Bu kitap okuma işi bulaşıcı :)))

5 yorum:

Betül dedi ki...

ne güzel bir bulaşıcı hastalık..Aferin Ömere..

AsYa dedi ki...

atakanlar bizde de var.güzeller.

Esin dedi ki...

Evet en güzel bulaşıcı sey bu :)))

Aslı ,atakanları seviyor ömer ama diğer kitap uslu dur baydur kitabını hiiç sevmedi,okuma bana bu kitabi,bu güzel değil diyor :))
Kitapta herkese vuran bir cocuk var ,vahsi erkekimin gecmisini mi hatirltiyor ne :))

elfeyp dedi ki...

Harikasın hocam!! Annenle babanın hikayesi etkiledi beni. Bizimkiler de az göüyor olacak babalarını. Çeşit çeşit kitaplarla renklendirmeli hayatlarını.. Hemmmenn büyüsünler
!! :)

Esin dedi ki...

OOo elif bende bu konuyla ilgili ne hikayeler var,ara ara anlatırım.Ama hemen şunu da eklim böyle zaman zaman ayrılıklr annemle babamda gördüğüm kadarıyla aşkı körüklüyor-biz ayrılmasakta bizimkide fena değil :)-annemle babam hala birbirinin dizinin dibinde otururlar ve en ciddi tartışmaları annemin babamın emekli olduktan sonra açtığı dükkanına bazen kahvaltı etmeye gitmemesi,illa hanımıyla kahvaltı edicek babam :)))

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...