Bugün sabah ömeri anneme bıraktıktan sonr eşimin işlerine biraz yardımcı olmak için işyerine gittim ve akşam üstü 7 gibi geldim .Ömer daha beni görmeden sadece sesimi duydu ve apartmanın koridorunda "ANNE " diye bağırdı ve sevinç çığlıkları attı.Beni gördüğü anda da bir gülüşü vardı ki tasvir etmem mümkün değil ,gözleri ışıldadı oğlumun ...
Ve sabahları beni şapur şupurlu kocaman öpücüklerle uyandırıyor.Tabii babamız çok kıskanıyor :)
Biz bu hafta sonu doyamadığımız kıyıköye tekrar gidiyoruz,ama bu sefer ısrar kıyamet ikna ettiğimiz annemle beraber .Annemi babamı bırakıp bir yere götürmek çok zor oluyor.
Yani 2 gün ara .Güneş ,kum, deniz ve bronz bir cilt,tabii 2 günde ne kadar yanılırsa o kadar işte :) Eşimde ben de acayip mutluyuz ,keyifle denize gireceğimiz için.
Pazar günü eşimin doğum günü ,eee o kadar şeker hamuru aldık ,malzeme aldık tabii pastayı ben yapıcam ama hafta sonuda kıyıköyde bunu yapamayacağım için eşimin doğum gününü pazartesi kutlayacağız yanii pazartesiden sonra marifetlerimi burada görebilirsiniz.Eğer göremezseniz bilin ki beceremedim :))))
Bu arada yaşımısa da son bir hafta :))))
Küçük haylazımız canım ananemlerde erik yerken :)))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder