Neden zor derseniz okulda programım çok yoğun-yani berbat- tüm derslerimi üç güne yığmışlar ve neredeyse günde 10-12 saat okuldayım.Bir de buna sürekli kendini ispat etmeye çalışan ergenlere ,anlaşılması güç-herkes için değil tabii :)- matematik anlatılması olunca ,olay daha da zorlaşıyor.Tüm gün süren nöbetten hiç bahsetmiyorum .
Eve genelde ben değilde benden kalan parçalarım gidiyor....
Ömer tabii bütün gün beni göremediği için eve gider gitmez boynuma atlıyor.Tüm gün huysuz olan yavrumun- annem huysuzluğundan biraz şikayetçi -beni görünce ağzı kulaklarına varıyor.
Akşam boyunca ne ile oynarsa oynasın yanıma getiriyor yanımda oynuyor,oda değiştirsem bile elindeki oyuncak yada elinde be varsa onunla peşimden geliyor :)
Bazen beni yere oturtup,bacaklarımın arasına oturuyor ve ayaklarımı bir şekilde kapatıp ,kendine güven çemberi oluşturuyor :)
Dün akşam yemekte birbirimizi çok özlediğimiz için ömeri mama sandalyesine oturtmadım ,kucağıma aldım .Hem onu yedirdim hem de kendim yedim .Yemek esnasında bir kaç kez -hala inanamıyorum-çenemden beni öptü :).
Hem de ben bir şey söylemeden tamamen kendi isteğiyle :)
Annelik hakikaten tadına doyulmaz bir şey :)
Bu resim ömer henüz birkaç günlükken ,ne kadar çirkin bakarmısınız :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder