4 Ekim 2010

Aman travmatik olmasın



Herşey muratla değişti evde...

Tuvalet eğitimini aldığımızda 2 bile değildik,şimdilerde geri döndük en başa.
Hergün birkaç kez üstümüze yapıyoruz çişimizi,neden diye sorunca da cevap ya "bilmem" yada "yaptım işte"
Öpüyoruz kokluyoruz ,olsun diyoruz.

Bebek arabasını hep çok sevdik 1 yaşına kadar binmek için sonrasında sadece itip sürmek için.Şimdiler de yine çoook seviyoruz binmeyi, murat içindeyse bile " çıkar anne muratı ben binicem artık " diyerek.
Muratı kucağımıza alıyoruz,onu bindiriyoruz.

Isırmayı ,vurmayı, tükürmeyi 2 yaşında çoktan geride bırakmıştık.Şimdilerde muratı anne ve baba hariç kim kucağına almışsa belki bir tekme belki bir tokat olmadı tükürük yiyor ömerden.
Muhatabın anlayışlı olması için bazen sözle,bazen kaş gözle uyarıyoruz,bazen ömerle konuşuyoruz,anlatıyoruz.

Yeni kardeş psikolojisinin kuma psikolojisine benzediğini hatırlıyoruz,onu anlamaya çalışıyoruz...Travmatik hale getirmemeye çalışıyoruz.

Bekliyoruz ,ömeri öperek, koklayarak, severek ,açıklayarak ama daha var sanırım alışma sürecinin bitmesine :(

2 yorum:

İçimden Geldiği Gibi dedi ki...

Hay Allah zor bir durum.En kısa sürede atlatmanızı dilerim.

Unknown dedi ki...

gerçekten zor bir durum ömer açısından.Allah kolaylıklar versin.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...