30 Kasım 2010

Eee hani ateş...

Nihayet evdeyiz...
Muratın zatürreye kadar varan bronşioliti bir parça toparlandı artık emerken daha rahat.
Hastanede öğrendiğimiz kadarıyla emmesi çok önemli,emmek göğsündeki mukusu atması demek yani seruma ihtiyacı olmuyor.Bir de eve nebülazatör alındı mı ,hastane ortamı sağlanmış oluyor.
Bizde hastanedeki ortamı sağlamak için elimizden gelene yapacağımıza doktorumuza söz vererek bugün hastaneden çıktık.
Bir nebülazatör temin edinildi.İlaçlar alındı.Ev ısısı zaten hep sabit.
Anne hemşiresi de var evde,sadece iğne yapamıyor.

Hala suçluyorum kendimi.Bir anne nasıl olurda bronşioliti anlamaz diye .Ama bir hafta süren hafif enfeksiyon belki bir, belki iki günde bronşiolite döndü.
Hiç konduramadım aslında ben hastalığı ona.
Mesela emme de güçlük çekiyor,büyüdü artık zaten bundan sonra az kilo alıcak ,çabuk doyuyor diyorum içimden ...
Geceleri uykuya dalmada güçlük çekiyor,sürekli ağlıyor.Diş mi çıkarıyor acaba diyorum.
Hışır hışır sesler geliyor,burnu tıkandı heralde diyorum.

Küçüğüm bayağı hasta ama ben konduramıyorum,yok yok değildir diyorum.Başka her şeyi düşünüyorum.

Keyfi de yerinde hiç hasta gibi değil.Sadece biraz hışırtı ,emmeme ve uyku problemi dışında.İlla ateş bekliyorum.Hep öyle oldu ömerde.

Ertesi gün izmire gideceğimiz ve geceleri çok uykusu bölünüp ağladığı için en yakındaki özel hastaneye kontrole götürünce öğreniyorum.Aslında muratın çok hasta olduğunu.
Ama ateş yok diyorum keyfi de yerinde,nasıl olur...
Doktor ilaçlar yazıyor.

Güvenemiyorum kendi doktorumuza götürüyorum.Muratı dinliyor, tartıyor ve yatırmak istiyor hastaneye.
5 günde kilo kaybımız 300 gram ,belli ki aç kalmış murat ve sıvı almayınca da mukus iyice koyulaşmış.Bronşiolit halini almış.

Bizde doktorumuza güvenerek yatırdık hastaneye.

Sonrası bildiğiniz gibi...Zatürreye kadar giden ama ateşsiz olunca hafif diye bahsedilen...

Serum... 4 aylık bir bebede ne zor serum...Damar bulmak ,serum takılması ve serumu muratın diğer elinden ve yalama içgüdüsünden korumak...

İlaçlar ve iyi bir bakımla murat toparlandı ama hastaneden çıkacak kadar.

O artık anne hemşiresine emanet...

12 yorum:

annesininoglusu dedi ki...

Ay çok üzüldüm ya.
geçmişler olsun:((

Sermin dedi ki...

aa miniş mi hasta oldu? geçmiş olsun esinciğim üzüldüm şimdi

resimli günlük dedi ki...

Çok zor günler geçirdiniz ama biraz rahatladınız sanırım.Çabuk geçsin bitsin inşallah.Zor insanın minicik yavrusunun hasta olması,keşke ben olsaydım dedirtiyor onu gördükçe.
özlem

Unknown dedi ki...

çok çok geçmiş olsun annesi..
kızım 17aylık ve rsv+ teşhisi kondu.. yani mikrobik birşey bronşit başlangıcı denilebilir..
oğlumsa henüz 5haftalık.. ödüm patlıyor ona da bulaşacak diye.. anne hemşire dezenfekte oluyor birinden diğerine koşturuyor..
ve kızımı ilk kez hasta etmenin vicdan azabı ile dolup taşıyorum.. diş çıkartınca olan belirtiler vardı hep,köpek dişleri geliyor ya başka türlü düşünemedim.. hapşırık,huysuzluk,hafif öksürük,ateşte yok ya .. işte diş belirtileri.. öksürük krizine girince babası acile götürdü..ve teşhis kondu.. annelik zaten vicdan hesabı hep..ama çocuklar hasta olunca vicdan azabına dönüşüyor resmen..
iyileşecek annesi oğlun.. biraz sabır,çokça sevgi yeter diyorum..

Twin dedi ki...

Çoook çok geçmiş olsun.. Eve dönmenize sevindim..
Neval

Deli Anne dedi ki...

çok, çok geçmiş olsun.. Bence kendinizi suçlamayın.. sanırım hepimizde bu durum var.. çocuktaki hastalığı inkara yönelik.. aslıdna size diyorum ama ben de suçluyorum kendimi böylesi durumalrda.. bazen aşırı pimpirikleniyoruz bazen de konduramıyoruz işte.. Allah yardımcınız olsun.. sevgiler kolaylıklar annehemşireye:)

elfeyp dedi ki...

Çok üzüldüm. Kendini suçlama ama artık. Onların bünyesi bizden çok daha güçlü, giderek de güçlenecek..
Sağlık diliyorum hemeninden size..

siyap dedi ki...

çok geçmiş olsun...anneler hastalık konduramıyorlar çok doğal bir durum inşallah kısa sürede iyileşir fıstık.

İrem dedi ki...

yazık o küçüğe kıyamam. Çok geçmiş olsun bir an önce iyileşsin inşallah.

Esin dedi ki...

Çok teşekkürler...

AsYa dedi ki...

Esincim geçmiş olsun tekrar evde olmanıza sevindim..Biliyosun Efe'de ilk yaşından sonra başladı bronşiolit geçirmeye..ben artık nefes alışından bile anlayabiliyorum ciğerinde sıkıntısı olup olmadığını..tecrübe çok önemli..sen daha minicik hemde anne sütü alan bebişinde böyle bir hastalığı ummamakta gayet haklıydın..annesin sen...üzme kendini vicdan azabı çekme sakın.biliyosun hastalanmadan büyümüyolar:)Allah daha kötülerinden korusun..öptüm yavruları

Pınarın Kulubesi dedi ki...

Merhaba
aynı durumu Can 3 aylıkken yaşadık.
Nebulizatörü danıştığım şirket doktorumuz tavsiye ettiğinden hastaneye yatmaya gerek olmadan alıp hazır etmiştik bile ve o sayede 1-2 saatlik müşayedeleri saymaz isem hiç hastanede yatmak zorunda kalmadık. Tabi hastaneler bu tür tavsiyelerde bulunmuyorlar. Ne de olsa hastanede ki yatışlar onlar için gelir kapısı. Ama hastanede yatmak apayrı yıpratıcı aileler için, evde olmak çok daha rahatlatıcı herkes için...
Ve bu ateşsiz bronşiyolitler astımın ufak habercileri oluyor.
Can 1 yaşına geldiğinde astım tanısı kesin olarak konmuştu bile. Ve ilaç tedavisi başladı ve halen sürüyor. Halen solunum yolu enfeksiyonları bronşite çeviriyor. Ateş yok, sadece hırıltılı vızıltılı solunum. Bol öksürük. Eskiye göre daha rahat atlatıyor. Bazı enfeksiyonları astıma dönüşmeden de geçiriyor ama kreşdeki ilk yılında bu kadarına çok şükür diyorum. İlk 1-2 yıl çok zordu çok... Evde sürekli hemşire rolünü üstlenmek, çalışan anne olmak.

Çok geçmiş olsun ve bir daha tekrarı olmasın Murat bebek için...

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...